Mając świadomość prośby CNVC dotyczącej używania/nie używania nazwy Porozumienie Bez Przemocy w tytułach, materiałach itd. informuję, czemu zdecydowałem się jej jednak używać. Intencją wyrażoną za tą prośbą jest ochrona jakości „uczenia”, zgodności tego czym dzieli się taka osoba (używająca tej nazwy) z pracą twórcy PBP Marshalla Rosenberga. Żebyś ty – odbiorco mojego działania, mógł sobie odpowiedzieć czy potencjalnie moja wiedza i doświadczenie w tym temacie mają szasnę spełnić te kryteria. Poniżej opisuję swoje doświadczenie w tym zakresie. Ocenę i decyzję czy chcesz z mojej usługi skorzystać pozostawiam Tobie.
Ideę PBP poznałem ok. 2006, przeczytałem wtedy krótki tekst podany mi przez żonę. Trzy tygodnie później, życie przyniosło wyzwanie i na prośbę Klienta wraz z Anią Mills zrobiliśmy mediację grupową używając tłumaczenia ocen na potrzeby. W tym wydarzeniu ja zaprojektowałem strukturę całego spotkania, Ania zaś zastosowała w praktyce umiejętność empatii wg PBP. Rezultaty były tak fenomenalne, że postanowiłem się tego nauczyć. Zacząłem chodzić na warsztaty, na jakie tylko udało mi się dojść. W latach 2007-2010 uczestniczyłem w XXX dniach warsztatów prowadzonych przez Kay Rung, Liv Larsoon, Ike Lasater, John Kinyon, Nada Ignatovic, Marianne Gothlin, Ania Mills, Ewa Orłowska.
Po pierwszych warsztatach z mediacji PBP prowadzonych przez Ika Lasatera, przez prawie półtora roku, niemalże tydzień w tydzień ćwiczyłem w trójce mediacyjnej z Anią Mills, Ewą Orłowską, Magdą Barańską. W kolejnym roku uczestniczyłem po raz pierwszy w rocznym (trzy zjazdy po 5 dni) programie mediacji PBP prowadzonym przez Ika Lasatera i Anię Mills. W kolejnym roku realizacji tego programu dołączyłem do grona trenerów. W zespole z Ikem i z Anią współrealizowałem ten program przez 8 kolejnych lat w Polsce (większość edycji w języku angielskim) oraz w ramach jednej edycji za granicą (Włochy).
Teraz nieco precyzyjniej i z datami:
W latach 2007-2010 uczestniczyłem w 70 dniach warsztatów prowadzonych przez Kay Rung, Liv Larsoon, Ike Lasater, John Kinyon, Nada Ignatovic, Marianne Gothlin, Ania Mills, Ewa Orłowska, Ian Petty.
W latach 2008-2009 zrealizowałem ok. 120 godzin ćwiczeń w dwójkach i trójkach w ramach programu mediacji opartych o PBP.
W 2008 roku uczestniczyłem po raz pierwszy w rocznym (trzy zjazdy po 5 dni) programie mediacji PBP prowadzonym przez Ika Lasatera i Anię Mills. W kolejnym roku realizacji tego programu dołączyłem do grona trenerów. W zespole z Ikem i z Anią współrealizowałem ten program przez 8 kolejnych lat w Polsce (większość edycji w języku angielskim) oraz w ramach jednej edycji za granicą (Włochy).
Od 2010 roku zacząłem łączyć PBP z innymi elementami mojej pracy i wplatać je w różnych formach do programów swoich zajęć oraz realizować zajęcia bezpośrednio na ten temat. Przykładów jest bardzo wiele i rocznie takich zajęć realizuję kilka dni. Poniżej kilka przykładów historycznych i wyciąg z ostatniego roku:
Od 2010 roku użytkownikiem i trenerem procesu Kręgów Naprawczych – metody pracy z konfliktem grupowym w całości opartym na PBP. Jak do tej pory jestem jedyną osobą w Polsce, która odbyła 12 dniowy trening. Od tamtego czasu propaguję KN w Polsce realizując zajęcia, prelekcje, interwencje konfliktowe z użyciem KN jako formy pracy. Rocznie realizuję tylko z KN ok. 16 dni zajęć, kilka interwencji i rozwijam społeczność facylitatorów tego procesu.
Realizacje szkoleń z użyciem NVC jako takiego lub wykorzystywania go jako „silnika” komunikacyjnego trwają nieprzerwanie. Jest ich od 20 do 60 dni szkoleniowych rocznie. Po prostu nie uzupełniam już wymienionej wyżej listy.
Optimized by Seraphinite Accelerator